σπανογονία

η, Ν

βιολ. η σπανιότητα θηλυκών ατόμων και η υπεραφθονία αρσενικών σε ορισμένα ζωικά είδη και υποείδη, όπως λ.χ. στις νυχτερίδες και σε πολλά πτηνά και έντομα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < σπάνιος + -γονία (< -γόνος < γόνος)].